احتمال برخورد کهکشان آندرومدا با کهکشان راه شیری
به گزارش وبلاگ ماریانا، بتازگی دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا، هاله کهکشان آندرومدا را نقشه برداری کردند که این هاله 1.3 میلیون سال نوری از کهکشان آندرومدا فاصله دارد و در بعضی جهات، هاله تا 2 میلیون سال نوری از کهکشان فاصله دارد.

این هالۀ تقریباً نامریی که از پلاسمای پراکنده ساخته شده، ساختاری لایه لایه دارد و یک پوسته گاز درون آن واقع شده است. بعلاوه محققان توانستند میزان و ساختار دقیق هالۀ گازی کهکشان آندرومدا را بدست آورده و متوجه شوند که این هاله وارد محدودۀ هاله کهکشان راه شیری شده است. این امر بدین معناست که در آینده برخوردی کیهانی رخ خواهد داد.
کهکشان آندرومدا با سرعتی در حدود 110 کیلومتر در ثانیه در حال نزدیک شدن به کهکشان ماست؛ بنابراین آندرومدا یکی از معدود کهکشان های انتقال به آبی است. انتظار می رود که این دو کهکشان در 5/4 میلیارد سال آینده با یکدیگر برخورد نمایند. البته جزئیات این برخورد ناتعیین است. شاید این دو کهکشان پس از برخورد با یکدیگر ادغام شده و یک کهکشان غول پیکر بیضوی را شکل دهند. این گونه اتفاقات در گروه های کهکشانی تکرار می شوند. در حال حاضر سرنوشت زمین و منظومه شمسی پس از این برخورد تعیین نیست. اگر کهکشان ها در هم ادغام نشوند شاید منظومه شمسی از راه شیری جدا شده یا به آندرومدا بپیوندد.
هالۀ کهکشان آندرومدا مشاهده شد
کهکشان آندرومِدا، یک کهکشان مارپیچی واقع در صورت فلکیِ آندرومدا است که حدود 2.5 میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد. کهکشان ها معمولاً به شکل دیسک های مسطح از ستاره ها دیده می شوند، اما این مشاهده کامل نیست. بیشتر کهکشان ها، با یک پوشش بزرگ کروی گاز و پلاسما احاطه شده اند که هزاران یا حتی میلیون ها سال نوری توسعه یافته اند. با این حال رویت این ساختار ها بسیار سخت است، زیرا مولکول های سازندۀ آن بسیار پراکنده بوده و تابش زیادی ندارند.
بیشتر کهکشان ها، با یک پوشش بزرگ کروی گاز و پلاسما احاطه شده اند که هزاران یا حتی میلیون ها سال نوری توسعه یافته اند. با این حال رویت این ساختار ها بسیار سخت است، زیرا مولکول های سازندۀ آن بسیار پراکنده بوده و تابش زیادی ندارند.
برای مطالعۀ این هاله بزرگ، منجمان نور اجرام بسیار دور از جمله 43 اختروش را تجزیه و تحلیل و فیلتر کردند. اختروش منبع خوبی برای این کار است چراکه بسیار پرنور است. اختروَش، یا کوازار یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست بوده که وابسته به یک کهکشان جوان است.
آندرومدا نزدیک ترین کهکشان به راه شیری است و دانشمندان برای آنالیز هالۀ آن از 43 اختروش پراکنده شده در اطرافش استفاده کردند. براساس این یافته ها هاله آندرومدا وارد محدودۀ هاله کهکشان راه شیری شده است. این هاله حاوی عناصر سنگینی است که در انفجار های ابرنواختر ها وجود دارد. آنالیز این هاله به دانشمندان در درک موضوعاتی مانند شکل گیری ستاره ها در آینده و بعلاوه ارائه سرنخ هایی از گذشته و آیندۀ کهکشان یاری می نماید.
نیکولاس لنر، محقق ارشد تحقیق، می گوید: ما دریافتیم که پوسته درونی آن تا حدود نیم میلیون سال نوری بسیار پیچیده تر و پویاتر است، اما پوسته بیرونی صاف و گرم تر است. این اختلاف احتمالاً ناشی از تأثیر فعالیت ابرنواختر ها در صفحه کهکشان بوده که مستقیماً روی هاله داخلی تأثیر می گذارد. محققان دریافتند که لایه های بیرونی بسیار بیشتر از آنچه که قبلا شناخته شده بود، هستند. هاله به اندازۀ 1.3 میلیون سال نوری از آندرومدا امتداد دارد و در برخی جهات این هاله تا 2 میلیون سال نوری امتداد دارد.
نکته جالب اینجاست که هاله آندرومدا در حال حاضر آغاز به فشار آوردن به کهکشان راه شیری نموده است. انتظار می رود که این دو کهکشان در طی حدود چهار میلیارد سال ِ آینده، با یکدیگر برخورد نموده و با هم ادغام شوند و به نظر می رسد که این فرایند در مراحل اولیه است...
کمی بیشتر در خصوص کهکشان آندرومدا بدانیم
کهکشان آندرومِدا (به انگلیسی Andromeda Galaxy)، امرأه المسلسله یا کهکشان زنِ برزنجیر یک کهکشان مارپیچی واقع در صورت فلکیِ آندرومدا است که حدود 2.5 میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد. بااین که آندرومدا نزدیک ترین کهکشان مارپیچی به کهکشان راه شیری است، ولی نزدیک ترین کهکشان نیست. آندرومدا بزرگ ترین کهکشان از گروه کهکشانیِ محلی است که شامل راه شیری، آندرومدا، سه تکه و 30 کهکشان کوچک تر است.
محتمل است که کهکشان های راه شیری و آندرومدا حدود 3 تا 5 میلیارد سال آینده با یکدیگر برخورد نمایند. گفته می گردد که آندرومدا احتمالاً بزرگترین کهکشان در گروه محلی خود است.
نخستین رصدِ ثبت شده از کهکشان آندرومدا، در سال 964 میلادی به وسیله منجم ایرانی، عبدالرحمان صوفی انجام گرفت که از آن به عنوان ابر کوچک نام برد. به همین خاطر به کهکشان آندرومدا، کهکشان صوفی رازی هم گفته می گردد.
با این که آندرومدا بزرگ ترین کهکشان در گروه کهکشانی ماست، اما لزوماً پرجرم ترین آن ها نیست، یافته های اخیر نشان می دهند که کهکشان راه شیری شامل ماده تاریک بیشتری است و ممکن است پرجرم ترین کهکشان در گروه محلی باشد.
کهکشان آندرومدا با قدر ظاهری 4/3 یکی از درخشنده ترین اجرام مِسیِه است. به همین علت این جرم را می توان حتی در مناطقی که دارای آلودگی نوری هستند با چشم غیرمسلح مشاهده کرد. اگرچه با عکاسی به وسیله یک تلسکوپ بزرگ تر پهنای این کهکشان بیش از 6 برابر ماه بدر دیده می گردد، اما تنها بخش مرکزی درخشان تر آن با چشم غیرمسلح یا یک تلسکوپ یا دوربین دوچشمی کوچک قابل رویت است.
منبع: فرارو