10 بازیگر مرد شاخص فیلم های دهه 90 میلادی - وبلاگ ماریانا

به گزارش وبلاگ ماریانا، دهه 90 میلادی دوره ای مهم و مشخص کننده در صنعت سینما بود؛ سینمای مستقل شکوفا شد، رنسانس دیزنی آمد و رفت، بلاک باسترهای مدرن شکل گرفتند و برخی از فاجعه بارترین فیلم های تاریخ بر گیشه حکم فرما شدند. در حقیقت زمان پیشرفت و تغییراتی بود که راه را برای هزاره نو هموار کرد.

بسیاری از بازیگران در این دهه به پیروزیت های تجاری و انتقادی دست یافتند و به نمادهای فرهنگ عامه تبدیل شدند. به لطف شخصیت مجذوب نماینده و نقش های ماندگارشان در فیلم های تماشایی و تأثیرگذار، در تاریخ هالیوود ماندگار شدند و حالا نامشان مترادف با شگفتی های دهه 90 تعریف می گردد.

10- مکالی کالکین

پس از اکران دو قسمت از فیلم محبوب تنها در خانه (Home Alone) به فاصله دو سال مکالی کالکین به یک ستاره تمام عیار و یکی از نمادهای فرهنگ عامه در دهه 90 میلادی تبدیل شد. او با ایفای نقش کوین مک کالیستر ثابت کرد برترین بازیگر کودک دهه و یکی از برترین ها در تاریخ سینما است. بازی او در اولین قسمت به مقدار ای روان و تماشایی از آب عایدی که نامزد جایزه گلدن گلوب برترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی سال 1991 شد .

کالکین پس از پیروزیت های تنها در خانه، با چند انتخاب متفاوت و البته هوشمندانه به کارنامه هنری اش تنوع بخشید که از جمله آن ها می توان به دختر من (My Girl) محصول سال 1991، پسر خوب (The Good Son) محصول سال 1993 و ریچی ریچ (Richie Rich) محصول سال 1994 اشاره نمود. او تصمیم گرفت بقیه دهه را استراحت کند و پروژه سینمایی شاخصی را نپذیرفت. البته در هزاره نو به سینما بازگشت اما حداقل تا این لحظه نتوانسته پیروزیت هایش در نیمه اول دهه 90 را تکرار کند.

9- کوین کاستنر

کوین کاستنر در نیمه اول دهه 90 درخشید. او در اواخر دهه 80 به پیروزیت های بزرگی دست یافت که از جمله آن ها می توان به بول دورهام (Bull Durham) و فیلم کلاسیک سرزمین رویاها (Field of Dreams) اشاره نمود. با این حال دهه 90 دوره ای بود که به عنوان یک سوپراستار شناخته شد و گیشه را به تسخیر خود درآورد. کاستنر این دوره طلایی را با چهارمین فیلم پرفروش دهه یعنی رقصنده با گرگ ها (Dances with Wolves) شروع کرد و پیروز شد جایزه اسکار برترین کارگردانی و برترین فیلم را هم از آن خود کند.

سپس در فیلم های پرفروش گیشه مثل رابین هود: شاهزاده دزدان (Robin Hood: Prince of Thieves) و بادیگارد (The Bodyguard) حضور پیدا کرد. از سوی دیگر با ایفای نقش در آثاری مثل جی اف کی (JFK) و یک جهانی بی نقص (A Perfect World) تحسین منتقدان را هم برانگیخت.

کاستنر سال 1995 در پرهزینه ترین فیلم آن دوره یعنی جهانی آب (Waterworld) به عنوان بازیگر و تهیه نماینده حضور داشت. این فیلم بر خلاف پیش بینی ها با شکست تجاری سختی روبرو شد. کاستنر به بازیگری ادامه داد اما پس از این شکست سنگین هیچ وقت نتوانست جایگاهش به عنوان یک سوپراستار را پس بگیرد.

8- جان تراولتا

جان تراولتا در اواخر دهه 70 با تب شب یکشنبه (Saturday Night Fever) و گریس (Grease) به معروفیت جهانی رسید اما در دهه 80 افول عجیب و غریبی داشت؛ به گونه ای که کمتر کسی فکر می کرد بتواند از شکست های دنباله دارش خلاص گردد و به دوران اوج بازگردد اما این اتفاق معجزه آسا با پالپ فیکشن (Pulp Fiction) کوئنتین تارانتینو در دهه 90 به وقوع پیوست و جهت حرفه ای جان تراولتا برای همواره تغییر کرد.

پالپ فیکشن عملا زندگی حرفه ای او را احیا کرد و نقش وینسنت وگا به عنوان یک گانگستر بانمک و منحصربه فرد، نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد. تراولتا دوباره به یکی از سوپراستارهای تمام عیار هالیوود تبدیل شد و فیلم سازان مهمی دوست داشتند با او همکاری نمایند.

او بقیه دهه را به بازی در فیلم های پیروز تجاری از جمله کمدی کوتوله را بگیرید (Get Shorty)، آثار اکشنی مثل پیکان های شکسته (Broken Arrow) و تغییر چهره (Face/Off) و درام سیاسی رنگ های بنیادین (Primary Colors) اختصاص داد.

7- تام کروز

این روزها تام کروز به عنوان یکی از بزرگ ترین ستاره های اکشن جهان شناخته می گردد. با این حال آثار او در دهه 90 بسیار متنوع تر بود و توانست خوش را به عنوان یکی از برترین بازیگران مرد تاریخ سینما تثبیت کند. کارنامه هنری او دهه 80 اوج گرفت و دهه 90 مستحکم تر از گذشته شد.

او در آثار پیروزی مثل چند مرد خوب (A Few Good Men)، شرکت (The Firm)، مصاحبه با خون آشام (Interview with the Vampire) و دو قسمت نخست فرنچایز محبوب مأموریت: غیرممکن (Mission: Impossible) حضور داشت. کروز توجه منتقدان را هم جلب کرد و به خاطر بازی در جری مگوایر (Jerry Maguire) محصول سال 1996 و مگنولیا (Magnolia) محصول سال 1999 برنده جایزه گلدن گلوب شد و به ترتیب در رشته های برترین بازیگر نقش اول مرد و برترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

6- رابین ویلیامز

رابین ویلیامز به عنوان کمدین افسانه ای تاریخ سینما در دهه 90 خودش را به عنوان یک سوپراستار تمام عیار تثبیت کرد. او در اواخر دهه 80 در آثار پیروزی حضور داشت که از جمله آن ها می توان به صبح به خیر، ویتنام (Good Morning, Vietnam) و انجمن شاعران مرده (Dead Poets Society) اشاره نمود که نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد. با این حال در دهه 90 به سطح دیگری از پیروزیت ارتقا پیدا کرد.

نیمه اول دهه برخی از شاخص ترین و البته تحسین شده ترین فیلم های ویلیامز از جمله بیداری ها (Awakenings)، شاه ماهیگیر (The Fisher King)، علاءالدین (Aladdin)، خانم داوت فایر (Mrs. Doubtfire) و جومانجی (Jumanji) اکران شد. او سال 1998 به خاطر بازی فوق العاده اش در فیلم ویل هانتینگ خوب (Good Will Hunting) برنده جایزه اسکار برترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. در نهایت این دهه طلایی را با پیچ آدامز (Patch Adams) پرفروش به انتها رساند.

5- کیانو ریوز

کیانو ریوز سال 1989 با ایفای نقش در ماجراجویی بسیار عالی بیل و تد (Bill & Teds Excellent Adventure) به معروفیت رسید و به عنوان یکی از امیدوارنماینده ترین ستاره های نوظهور وارد دهه طلایی 90 شد. ریوز سال 1991 با آیداهوی اختصاصی خودم (My Own Private Idaho) مورد تحسین منتقدان نهاده شد. بعلاوه با فیلم های نقطه شکست (Point Break) محصول سال 1991 و سرعت (Speed) محصول سال 1994 به عنوان یکی از ستاره های اکشن شناخته شد.

کیانو ریوز در طول دهه 90 با کارگردان های مطرحی از جمله فرانسیس فورد کوپولا در دراکولای برام استوکر (Bram Stokers Dracula)، کنت برانا در هیاهوی بسیار برای هیچ (Much Ado About Nothing) و برناردو برتولوچی در بودای کوچک (Little Buddha) همکاری داشت.

پس از یک دوره حضور در پروژه های ناپیروز، ریوز این دهه طلایی را با دو مورد از پیروز ترین آثار کارنامه هنری اش یعنی وکیل مدافع شیطان (The Devils Advocate) و ماتریکس (The Matrix) به انتها رساند و در تاریخ سینما ماندگار شد.

4- لئوناردو دی کاپریو

لئوناردو دی کاپریو با بیش از سی سال سابقه هنری یکی از پادشاهان بلامنازع هالیوود است. او در دهه 90 نقش های متفاوتی را در تلویزیون ایفا کرد تا اینکه نهایتا به خاطر نقش مکملش در چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می دهد (Whats Eating Gilbert Grape) در سال 1993 نظر منتقدان را به خود جلب کرد. این فیلم نامزدی اسکار را برای دی کاپریو به ارمغان آورد و سرشروعی برای پیروزیت های او در جهانی سینما بود.

او با ایفای نقش در فیلم های خاطرات بسکتبال (The Basketball Diaries) محصول سال 1995 و رمئو+ ژولیت (Romeo + Juliet) محصول سال 1996 به نوجوانی مجذوب نماینده و محبوب تبدیل شد اما بدون شک سال 1997 و حضور در نقش جکِ تایتانیک (Titanic) نقطه اوج کارنامه هنری او است. تایتانیک یکی از برترین فیلم های عاشقانه و حماسی تمام دوران و سومین فیلم پرفروش تاریخ سینما لقب گرفت. دی کاپریو با فیلم های مردی با نقاب آهنین (The Man in the Iron Mask) و ساحل (The Beach) به عنوان بازیگری برجسته به هزاره نو راه یافت و تا امروز به سیر پیروزیت هایش را با قدرت ادامه داده است.

3- ویل اسمیت

ویل اسمیت در طول پنج سال از قهرمان محبوب سیتکام کمدی به ستاره اکشنِ گیشه تبدیل شد. او قبل از درخشش در سینما با سریال شاهزاده نو بل- ایر (The Fresh Prince of Bel-Air) شبکه NBC به معروفیت رسید و از سوی منتقدان تحسین شد. سپس با حضور در شش درجه جدایی (Six Degrees of Separation) محصول سال 1993 فرایند پیروزیت هایش را ادامه داد اما این پسران بد (Bad Boys) محصول سال 1995 بود که او را به عنوان یک ستاره اکشن تمام عیار به مخاطبان معرفی کرد.

اسمیت سال 1996 در روز استقلال (Independence Day) بازی کرد که به عنوان یکی از پرعایدیترین فیلم های دهه شناخته می گردد. پروژه بعدی او مردان سیاه پوش (Men in Black) از نظر تجاری و انتقادی به همان مقدار پیروز بود و فیلم به یکی از پرفروش های گیشه تبدیل شد. در نهایت غرب وحشی وحشی (Wild Wild West) سال 1999 بمب بزرگی بود که جهت حرفه ای اسمیت در هزاره نو را کمی تغییر داد. در هر صورت با وجود همه فراز و نشیب ها، او هنوز هم یکی از ستاره های درجه یک سینما است.

2- بروس ویلیس

بروس ویلیس به لطف بازی در سریال پیروز مهتابی (Moonlighting) در دهه 80 به معروفیت رسید و به خاطر همین سریال هم سال 1987 برنده جایزه امی شد اما این ایفای نقش جان مکلین در فیلم جان ساخت (Die Hard) محصول سال 1988 بود که جایگاهش را به عنوان یک ستاره اکشن محبوب تثبیت کرد.

ویلیس با این سوابق درخشان به دهه 90 راه یافت و بر گیشه تسلط پیدا کرد. او در برخی از پیروز ترین فیلم های آن دوره از جمله آخرین پسر پیشاهنگ (The Last Boy Scout)، آرماگدون (Armageddon) و عنصر پنجم (The Fifth Element) حضور داشت. بعلاوه به خاطر بازی در آثاری مثل پالپ فیکشن (Pulp Fiction) و 12 میمون (12 Monkeys) با تحسین منتقدان روبرو شد.

در نهایت دهه را با حضور در پیروز ترین پروژه تجاری و انتقادی کارنامه هنری اش یعنی حس ششم (The Sixth Sense) به انتها رساند و با قدرت وارد هزاره نو شد.

1- تام هنکس

تام هنکس پس از به ثمر رساندن دو نقش سخت در شلپ شلوپ (Splash) و بزرگ (Big) در دهه 80 تبدیل به یکی از باارزش ترین ستاره های سینما شد. او خیلی زود به لطف مجذوب نمایندهیت، کاریزما و حضور تماشایی و غیرقابل انکارش در صفحه نمایش در بسیاری از فیلم های سینمایی حضور پیدا کرد. انعطاف هنکس در نقش آفرینی به او اجازه داد تا از آثار کمدی رمانتیک به فیلم های جنگی وارد گردد و البته در همه نقش هایش هم درجه یک عمل کرد.

او در دوتا از برترین فیلم های دهه 90 یعنی فیلادلفیا (Philadelphia) و فارست گامپ (Forrest Gump) حضور پیدا کرد و معروفیتش به عنوان بازیگری پیشرو و دوست داشتنی را با بازی در فیلم های بی خوابی در سیاتل (Sleepless in Seattle) و ایمیل داری (Youve Got Mail) تثبیت کرد.

تام هنکس با داستان اسباب بازی (Toy Story)، لیگ خودشان (A League of Their Own)، آپولو 13 (Apollo 13) و نجات سرباز رایان (Saving Private Ryan) نه تنها تحسین منتقدان را برانگیخت بلکه به پادشاه بلامنازع گیشه تبدیل شد.

منبع: screenrant